Nefes, 25 yıldır süren savaşı gerçekçi bir üslupla ortaya koyuyor.
“Annenizin gözü yaşlı, hüngür hüngür ağlıyor kadın; komşularınızın kolları arasında. Bileklerini ovuyorlar kolonyayla. Evladıııım, diye ağlıyor, evimin direğiiii, diye ağlıyor. Babanız da ağlıyor, göstermiyor kimseye ama geçmiş bir köşeye içine içine ağlıyor. Ama ağzında bir cümle, tek bir cümle; ‘Vatan sağ olsun, memleket sağ olsun. Bir oğlum daha olsun onu da gönderirim’ diyor. ‘Memleket sağ olsun’ diye ağlıyor annen. Bastılar karakolu. Hepinizi aldılar. Gönderdik cenazeleri ailelerinize. Kurşun izlerini silerler. Kanınızı temizlerler. Yıkarlar bir güzel. Bir güzel de bayrağı tabutunuza sararlar. Hayatta en çok değer verdiğim adam öyle öldü. Ama uyuduğu için değil, buraya erken gelelim, diye. Televizyona bile çıkarsınız, kırk beş saniyeliğine kahraman olursunuz. Çıkar süslü püslü bir karı, üzüntülü bir sesle anlatır; ‘Ekim Bulut karakol baskınında şehit düştü!’ 45 saniye! Sonra da magazin haberleri.”

Irak sınırı yakınında, 2365 metre yükseklikteki Karabal Jandarma Karakolu’nu 40 kişilik takımıyla birlikte korumakla görevlendirilen bir yüzbaşının, aralarından biri nöbette uyuduğu için komutasındaki askerlere söylediği sözler bunlar.

Konusu klasik ama performans dikkate değer. Büyük çaplı bir sınır ötesi operasyonun başlamasıyla telsiz röle istasyonunun bulunduğu karakol büyük önem kazanır. Çünkü operasyona katılan birliklerin haberleşmesi bu röle istasyonuyla sağlanacaktır. Ama dört yanı kardan bembeyaz kesilen dağlarla kuşatılmış, yalçın kayalıkların üzerindeki -ve adeta dünyanın sonundaki- bu karakolda verilen görevi yerine getirmenin bedeli her biri için bir ömürdür. Komutanları “Burası bir birlik. Bireysel hareket edemezsin. Arkadaşın için hareket edeceksin. Uyusun diye uyumayacaksın. Ölmesin diye öleceksin. Uyurken ölmeyeceksin. Ölürsünüz; sen uyursan ölürsün, sen de ölürsün, sen de… Sen uyursan herkes ölür. Uyumayacaksınız, yemeyeceksiniz, dinlenmeyeceksiniz, sizin cesetlerinizi, cenazelerinizi ailelerinize göndertmeyeceğim. Ölmenizi yasaklıyorum” dese de…

25 yıldır süren ve binlerce insanın ölmesine, yaralanmasına, sakat kalmasına, yüz binlerce insanın hayatının alt üst olmasına neden olan savaşı gerçekçi bir üslupla ortaya koyan Nefes’in yönetmeni, filmin senaryosuna da Mehmet Altınay ve Hakan Evrensel ile birlikte imza atan Levent Semerci. Filme emeği geçenlerin her birinin adına yer vermek olanaksız ama hepsi ayrı ayrı kutlanmalı. Birliğin komutanı olan yüzbaşı rolündeki tiyatro sanatçısı Mete Horozoğlu’nun bu yıl birçok ödülü alması sürpriz olmayacak. Karakoldaki 40 askeri canlandıran, Türkiye’nin farklı illerinde okuyan konservatuar öğrencileriyse oynamamış, yaşamışlar.