Kitabı sonunda dün bitirebildim, aslında ilk kez ´´Baba“ romanını okuduğumdan beri genelde roman türü kitapları elime aldığımda bitirmeden bırakmama prensibim var ancak kitabı okuduğumda roman, kurgu, belgesel, her ne derseniz deyin insanın midesine inen yumruğu geçiştirmesi çok kolay değil.
Ordudaki üst kademeleri, belki biraz çekinerek de olsa Binbaşı Ömer gibi ve ´´Tuna“ gibi kişileştirerek anlatması, Tayfun Yüzbaşı, romanın sonunda helo’daki o inanılmaz bağlama beni hakikaten derinden etkiledi.

Böyle bir kitabı okuduğumda ´´Platoon“daki TET saldırısını göz önüne getirdiğimde tribün ve saha benzetmesinin ne kadar doğru olduğuna bir kez daha kanaat getirdim.

O kadar uzak bir coğrafyada olanları kendi vatan toprağımızda yaşananlarla kıyaslayınca bir kez daha ´´balık hafızamıza“ ve kendime kızdım.

Tam manasıyla bir senaryo kıvamında anlatımla bezenen bu kitap Güneydoğudan Öyküler’le kıyaslanınca o kısa hikayelerin derin içeriğini daha iyi anlıyorsunuz.