Kitabınızı oldukça geç de olsa okudum ve çok beğendim. Güneydoğu’da yaşananlara genç subayların bakışını yansıtan ve mesela Unutulanlardan Başka Yeni Bir Şey Yok’tan çok daha canlı bir kitap olmuş. Osman Pamukoğlu’nun kitabı nasıl PKK’yla mücadeleyi bir generalin gözünden, daha bir makro perspektifle anlatıyorsa bu kitap da genç subayların perspektifinden canlı bir anlatımla insan öykülerine yer veriyor.

Her Türk vatandaşı erkek ve kadının okumasını önereceğim özel bir kitap. Ben askerliğimi 1997-1998 arasında kısa dönem olarak Harp Akademileri’nde yaptım (torpil falan değil, sanırım mezun olduğum okul dolayısıyla ve yapılan İngilizce sınavım çok iyi olduğu için). Her ne kadar benim askerliğim de başka açılardan değerli bir deneyim olmuş olsa da Güneydoğuda askerlik yapanlara biraz gıptayla bakmışımdır. Kitabınızı okuyunca bu duygularım canlandı. Benim çocukluk arkadaşlarımdan bazıları Harbiye’ye, bazıları GATA’ya gitti. Boğaziçi’ndeyken de internette tanıştığım Annapolis ve West Point’li Türk öğrencilerle yazışırdım. Harp Akademileri’nde de kurmaylık eğitimi alan öğrencilerle diyaloglarımız oldu. Dolayısıyla bir Türk subayının hayatı öğrenciliğinden itibaren nasıldır, sonrasında nasıl gelişir oldukça geniş bir bilgi ve perspektifim vardır. Kitabınız bu perspektifimi genişletmemi de sağladı. Size Güneydoğudaki hizmetleriniz ve bu güzel kitap için bir vatandaş ve okuyucunuz olarak teşekkür ederim. Allah’a emanet olun.