Kitabınız tek kelimeyle mükemmeldi. Her şeyi, bütün gerçekleriyle anlatmışsınız. Kitabınızı okuduktan sonra her şeye daha farklı gözle bakmaya başladım. Bütün gerçekleri bildiğimiz halde elimiz, kolumuz bağlı oturuyorduk. Bizleri uyandırdığınız için ve kitabınızı büyük bir cesaret örneği göstererek yazdığınız için size teşekkür ediyorum.

Sanki yanınızdaydım da ben de yaşadım o anları. Askerleriniz birlikte dağları, tepeleri dolaşmak, ölmeyi göze alarak başka birlikleri kurtarmak için yola düşmek, askerleri cesaretlendirmek, onları çocukları gibi görmek ve sevmek… O an keşke ben de asker olsaydım ve sizler gibi askerlerle birlikte görev başında olsaydım diye düşündüm. Ama ben kızım ve biraz imkansız gibi. Şimdi daha iyi anlıyorum, askere gidenin arkasından ağlanmaz, davulla zurnayla yollanır onlar. Benim de abim asker şimdi. Kars’ta asteğmen olarak yapıyor. Belki o çok şanslı. Eskisi gibi PKK olayları yoktur. Çatışmalar yoktur ve ben de kendimi ve ailemi bu yüzden şanslı hissediyorum. Çünkü her televizyonu açtığımızda ya da telefonun her çalmasında “acaba kötü haber mi?” diye beklemiyoruz. Keşke her anne-baba ya da kardeş benim kadar şanslı olsaydı da o kötü haberi kimse almasaydı.

Zaten kitabınızı da abim getirmişti. Acemiliğini İzmir’de yapıyordu. İzmir’den almıştı kitabınızı. Bende sadece 1nci kitabınız var. Malatya’da her yerde sordum ama hiçbir kitapçıda yoktu. Bu da beni çok üzdü. Güneydoğumuzu en güzel şekilde anlatan bir kitap bu bölgede yoktur. Gerçekten de çok yazık. Belki de bu bizim ayıbımız. Çünkü gerçekleri bildiğimiz halde sesimizi çıkarmıyoruz. Daha doğrusu çıkarmamıza izin vermiyorlar.

Sizinle birlikte yaşadım sanki o anları. Ağladım, güldüm. Aslında ağlanacak olan halimize güldüm. Doğu bölgelerinin zor şartlarını iyi bilirim. Annelerin-babaların neler çektiklerini. Benim teyzemin oğlu da PKK döneminde Van’da askerdi. Teyzem her gün ağlamaktan gözlerini bozdu. Şu anda 5.5 numara gözlük kullanıyor. Çünkü dağa çıktıkları zaman ondan haftalarca haber alamazdık.

Kitabınızı bir arkadaşıma verdim okuması için. O da benim kadar çok beğendi ve hiçbir kitaptan bu kadar etkilenmediğini söyledi. Doğu bölgelerinde böyle kitapların okunması bence çok güzel. Çünkü biraz da olsa beyinlerimiz gerçekleri okudukça aydınlanır.

Ben Malatya’da oturuyor, İnönü Üniversitesi’nde okuyorum ve bir öğretmen adayıyım. Emin olun ki sizi gibi insanlar gerçekleri yazdıkları sürece ülkemiz daha güvenilir ellerde olacaktır.