Ağzım açık kaldı. Kitabınızı 3 günde bitirdim (bilmenizi isterim ki yavaş bir okuyucuyumdur). İki gün önce fakülte içerisindeki koltuklarda oturup boş boş dersi bekleyeceğime kitabın kalan kısmını okuyayım diye kitabı yanımda götürmüştüm. Bir ara gözyaşlarımı silmek için ara verdiğimde herkesin bana bakıyor olduğunu fark ettim.

Evet! Ben, katı ben, ağlıyordum. Eleştirmek veya kötülemek niyeti gütmüyorum ama Osman Pamukoğlu Paşa’nın kitabı Unutulanların Dışında Yeni Bir Şey Yok bana kitabınızdaki kadar duygu yoğunluğunu yaşatmamıştı.

Her önüme gelene kitabınızı öneriyorum, özellikle de teröriste sempati duyup da askeri hiçe sayan olmayan beyinlere, yabancılar dâhil (ben anlamam ki diyorlar). Kitabın yurt dışında da yabancı dillerde yayınlanıyor mu? Bunun gerekliliğine inanıyorum.

İnsanımız madem doğudaki gayri nizami harbi göremiyor (enteresan), kafasında canlandırsın! Yılların birikimi olan eseriniz bilmeyene tokat gibi iniyor, bilenin yüreğini kabartıyor. Bir olayı her yanıyla değerlendirmekten çoğunlukla kaçınılır ve bunu gerçekleştirmek de hakkını vermesi kolay bir iş değildir. (Okuduğum bölüm uluslararası ilişkiler-bunun en yoğun şekilde yaşandığı bölümdür).

Vatana sağladığın katkılar için size sonsuz teşekkür!!!