Her şehit haberi duyduğumda sızısı yüreğime, çaresizliğim aklıma düşerdi ve ardından hayatın koşuşturmasında yeniden uzaklarda yaşanan bir olayı unutur gibi gündeliğime dönerdim. Bir yaz tatilinde Güneydoğudan Öyküler geçti elime. Öylesine yürekten öylesine samimi ve içten anlatılmıştı gerçekler gözyaşlarımla birlikte her satırını paylaştık. Nasıl bir uyutulmuşluktu yaşadığımız ve nasıl bir hakikat bu kadar iyi kamufle edilmişti? Siz beni salladınız ve yüzeysellikten kurtardınız. Şimdi Yer Eksi İki elimde. Her anını bir film seyreder gibi yaşıyorum. Yüreğimle, gözlerimle. Yazacağım çok fazla duygu hali var anlattığınız hakikatlere dair. Çıkar sağlamak, sömürü yapmak adına değil de yürekten akan söz dizimleri olduğu o kadar belli ki, içime dokunuyor bir el… Yüreğinizin sesiyle kelimeleri harekete geçiriyorsunuz ve iyi ki bizlerle bunu paylaşıyorsunuz. Ne diyebilirim ki başka, vatanımı ve vatanım için canlarını ortaya koyan Mehmetçiği Allah’a emanet ediyorum dualarımda. Teşekkürler Hakan Evrensel.