Şu zamana kadar yazdığınız kitapları 2 kez okudum ve gerçekten hiç sıkılmadan bir kez daha okuyabilirim. Bizlerin sizin gibi yolumuzu aydınlatmamıza yardımcı olacak insanlara daha çok ihtiyacımız var. Bu yüzden sizden ricam, sizinle ve yapıtlarınızla bu kadar ayrı kalmamak, sizden daha çok yayınlar bekliyoruz. Lütfen tecrübelerinizden bizi bu kadar uzun süre mahrum bırakmayın.

Tüm bu olayları nasıl bu kadar iz bırakabilecek şekilde yazabildiğinizi bilmiyorum ama size hayran kaldım. En katı diyebileceğimiz türden biri bile bu satırları okusa, eminim içine dokunur ve ben “ne yapıyorum” diye kendine sorar. Biz gençler resmen üç maymunları oynuyoruz, bilmekten korkuyoruz belli ki… Ama umarım sizler gibi cesur insanlar, böyle biraz da olsa gözümüzü açmamıza, bizim yolumuzu bulmamıza yardım ederler. Benim ablam da ş anda Şırnak’a görev yapıyor. Belki de bu yüzden Güneydoğu’ya merak sardım. Ama şimdi hatamı anlıyorum. İllaki bir yakınımızın orda mı olması gerekiyor, bizim “ne oluyor?” diye bakabilmemiz için. Kitabınızı okuduktan sonra bu cehaletimin farkına vardım ve kendimden utandım. Daha yazmak istediğim çok şey var ama satırlara dökemiyorum. Ben bir üniversite öğrencisi olarak size çok teşekkür ederim. Bizler için yaptığınız her şey için ama lütfen burada kalmasın. Sizin kaleminizden öğrenecek çok şey var. İçimden gelerek söyleyebilirim ki benim artık yoluma ışık tutan bir HAKAN ABİM var.

Nefes filminin fragmanlarını seyrettim. Şuna eminim yine çok iyi bir işe imzanızı atıyorsunuz. Takip ettiğim kadarıyla film gösterime Ekim ayında girecekmiş, ben ve çevremdeki arkadaşlarım filminizi sabırsızlıkla bekliyoruz. Bu sürenin uzaması ise beni çok üzüyor. Hala bu öyküler sıcaklığını koruyor. Sizin de söylediğiniz gibi. Fakat sizin gibi birileri olduğu sürece bu toplumdaki aymazlığın yavaş da olsa ortadan kalkacağına eminim. Nefes bence çok önemli bir film olacak. Bunun birinci nedeni olarak da okumaktan uzak bir toplum, bir gençlik olduğumuzu düşünüyorum. Bu yüzden okumayanlara da ışık tutabilmek adına çok önemli bir adım bence. Güneydoğudan Öyküler’i okurken oralara dair hiçbir fikrim olmamasına rağmen sanki her cümleniz beynimde canlandı, ağladım, güldüm, tüylerim ürperdi. Şimdi ise kitaplarınızı tüm çevreme okutabilmek için özel bir çaba sarf ediyorum, herkesin o satırlardan ayrı ayrı çıkartacağı dersler, öğreneceği şeyler olduğunu biliyorum. Hatta yakın çevremdekilere verilebilecek en güzel hediye olduğunu düşünüyorum. Böylece onlar da belki düşünürler, anlarlar ve hissedebilirler. Sizin çabanızın farkındayım ve belki de yapabileceğim çok küçük bir şey bile varsa, bu amaçla size sonuna kadar destek olmayı gönülden isterim.

Başarılarınızın devam edeceğine, burada kalmayacağına, bu üstün çabanızın sonuçlarını çok iyi olacağına adım kadar eminim. Şimdilik söyleyebileceğim son şey bu yolda gücünüz ve sözünüz eksik olmasın.