Günümüzde sivil asker tüm okurlara en gerçekçi şekilde Güneydoğu Anadolu operasyonlarını, ana temayı, devleti bu tedbirleri almaya yönlendiren olayları öyküler içinde akıcı ve de yorum yapmaya sevk eder şekilde anlatabilen sadece Hakan Evrensel’dir. Zafer Hüsnü Tarhan’ın Harp Poem’i şiirini her okuyuşumda duygulanırım. Evrensel’in diline, beynine, yüreğine sağlık. Keşke herkes okusa.
Ramazan’ı, Puik’i, hele haberci Ali’yi çok sevdim. Okuyup da anlamalarını arzu ederdim. Yüzbaşı Tayfun’da neler hafızamdan geldi ve geçti… Metal Fırtına’dan sonra 1,5 günde bitirdiğim ikinci doküman. Ancak Metal Fırtına’yı ne kadar inanmadan ve sadece kurgusunun maksadını anlamak için okuduysam, Yer Eksi İki’yi o kadar duygulanarak ve yaşayarak okudum. Önce, bazıları “EKSİ İKİ’yi anlayamayacaklar. Sonra, birçokları” Türk İnsanının Asker Ocağındaki SADAKAT duygusunu anlayamayacaklar. Daha sonrada, TSK da dâhil olmak üzere pek çoğu “savaşı yapan İNSAN faktörünün YAKA renginden değil SEVGİDEN etkilendiğini anlayamayacaklar. Son olarak da, ülke çıkarlarının HERKES TARAFINDAN korunması gereğini, içinde olmadıkça %90 kimsenin umursamadığını anlayamayacaklar. Ama olsun, Evrensel bir kere daha vazifesini ifa etti, yürekten kutluyorum.