Böyle yüreğe sahip bir yazardan başka ne çıkabilirdi ki! Kitabını okumadım, yaşadım! Silah seslerini, mayın patlamalarını kulaklarımla duydum, kundaklanan köydeki o küçücük çocuğun morarmış yüzünü ise gözlerimle gördüm. Ah be Hakan abi, keşke kitabını kapattığımda ara verseydim 147. sayfada ya da ne bileyim işte 263’te. Ama devam etti ... Devamını Oku
14
Eyl2005
Kişisel tanıklıkları öyküleştiren bir kitap için objektif midir, değil midir diye sormak abesle iştigaldir. Güneydoğudan öyküler gayet subjektiftir ve bu haliyle yeterince ilginçtir. Askerlerin ve onların çevresindekilerin deneyimlediği biçimiyle savaşı okuyabilmek fırsatını değerlendirmek lazım... Elbette, öteki taraftakilere de kendi hikayelerini anlatmak ve yayımlamak fırsatı verilmesi kaydıyla...
Eylül 14, 2005adminhakanevrensel
07
Eyl2005
Güneydoğudan Öyküler’i bir solukta okudum. Yeri geldi inanın ki gözyaşlarımı tutamadım. Şehit olan askerlerinizi, şehit olan arkadaşlarınızı anlattığınız şekilde canlandırınca zihnimde insanın gözyaşları yerinde durmuyor. Büyük bir öfke seline dönüştüm. Şehitlerim,Gazilerim emin olsun. Allah'a, Kur'an'a, Bayrağa yemin olsun. Bu bayrak inmeyecek bu vatan bölünmeyecek. 100 kere bu vatanda ... Devamını Oku
Eylül 7, 2005adminhakanevrensel
01
Eyl2005
Söylenebilecek ilk şey kesinlikle çok gerçekçi olduğu. Ben oralara gitmedim görmedim nerden anlıyorum gerçek olduğunu dersem, bu da yazarın olayları, karakterleri ve onların dünyalarını anlatmaktaki başarısı. Roman kahramanları fazlasıyla gerçek, sanki tanıyorum ben bu adamları hissi bile uyandırıyor. Hatta “yazar gerçek hayattan tanıdığımız birilerini mi roman kahramanı yaptı ... Devamını Oku
Eylül 1, 2005adminhakanevrensel